насяля́ць

1. гл. насяліць;

2. (быць жыхаром) wóhnen vi; bewóhnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

populate

[ˈpɑ:pjəleɪt]

v.

1) насяля́ць, склада́ць жыха́рства (яко́й-н. тэрыто́рыі, ме́ста)

2) насяля́ць, засяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bevölkern

vt насяля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inhabit

[ɪnˈhæbət]

v.t.

жыць, насяля́ць; пражыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bewóhnen

vt жыць (дзе-н.); насяля́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

belében

vt

1) ажыўля́ць, уваскраша́ць; прыво́дзіць у прыто́мнасць

2) насяля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)