нарэ́шце прысл.

1. éndlich; schlíeßlich; zu guter Letzt; létzten Éndes;

2. пабочн. сл. schlíeßlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

at last

нарэ́шце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lastly

[ˈlæstli]

adv.

нарэ́шце, урэ́шце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schlíeßlich

adv нарэ́шце, урэ́шце; напрыканцы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

finally

[ˈfaɪnəli]

adv.

1) нарэ́шце, урэ́шце

they came finally — яны́ нарэ́шце прыйшлі́

2) канча́льна, канчатко́ва

to conquer finally — канча́льна перамагчы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ultimately

[ˈʌltɪmətli]

adv.

канчатко́ва; у канчатко́вым вы́ніку; нарэ́шце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

at length

а) нарэ́шце

б) падрабя́зна, абшы́рна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

after all

усё ж, урэ́шце, нарэ́шце; нягле́дзячы на; адна́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

létztens

adv

1) няда́ўна

2) нарэ́шце, урэ́шце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

riddance

[ˈrɪdəns]

n.

збаўле́ньне

Good riddance! — Нарэ́шце пазба́віліся! (ад назо́льнага чалаве́ка);

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)