нарыхтава́ць, нарыхто́ўваць

1. (падрыхтоўваць) vórbereiten vt, fértig máchen; beréithalten* аддз. vt, beréitstellen аддз. vt (трымаць на пагатове);

2. (назапасіць) sich verséhen* (што-н. mit D); besórgen vt; Vórräte ánlegen;

3. (зрабіць нарыхтоўкі) bescháffen vt, áufbereiten vt; Vórräte ánlegen; sich versórgen (што-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

салі́ць

1. (прыпраўляць соллю) sálzen vt;

2. (нарыхтоўваць у запас – мяса, рыбу і г. д.) (éin)sálzen vt, pökeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hólzen

vt

1) сячы́ лес, нарыхто́ўваць дро́вы

2) спарт., разм. гру́ба гуля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lumber

[ˈlʌmbər]

1.

n.

1) будаўні́чы лесаматэрыя́л, піламатэрыя́л -у m.

2) лама́чча n.

2.

v.

1) валі́ць лес і нарыхто́ўваць будаўні́чы матэрыя́л

2) зава́льваць лама́ччам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánschaffen

vt

1) набыва́ць, дастава́ць

2) нарыхто́ўваць

3)

sich (D) etw. ~ — абзаве́сціся чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beréit stéllen

vt

1) рыхтава́ць

2) нарыхто́ўваць

3) вырабля́ць

4) выдзяля́ць, дава́ць (крэдыты), асігнава́ць (грошы)

5) вайск. выво́дзіць на зыхо́днае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erfássen

I

vt

1) хапа́ць, лаві́ць

2) разуме́ць, ске́міць

3) ахапля́ць, уключа́ць

4) зачапі́ць, нае́хаць, збіць

II

vt с.-г. нарыхто́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufbringen

* vt

1) адчыня́ць (з цяжкасцю)

2) падыма́ць

3) здабыва́ць; нарыхто́ўваць

éine Géldsumme ~ — даста́ць су́му гро́шай

Kraft ~ — сабра́цца з сі́ламі

den Mut ~ — сабра́цца з ду́хам

4) распаўсю́джваць (чуткі); уво́дзіць (у моду)

5) злава́ць, дапяка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúrichten

vt

1) гатава́ць, прыгато́ўваць

Spéisen ~ — гатава́ць стра́вы

2) тэх. загато́ўваць, нарыхто́ўваць; апрацо́ўваць; абчэ́сваць (дрэва)

3) прыла́джваць, нала́джваць; пра́віць, выпраўля́ць; рыхтава́ць

4) разм. адлупцава́ць (каго-н.)

5) разм. запля́каць, забру́дзіць

du hast den Mántel ja schön zú- gerichtet! — іран. ну і размалява́ў [спля́каў] ты паліто́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wood

[wʊd]

1.

n.

1) дрэ́ва n. (матэрыя́л)

The carpenter brought wood to build a garage — Цясьля́р прывёз дрэ́ва будава́ць гара́ж

2) драўні́на f. (цьвёрдае рэ́чыва пад каро́ю дрэ́ва)

3) дро́вы

4) лес -у m.

5) бо́чка, бо́чачка f. (пасу́дзіна з дрэ́ва)

wine drawn from the wood — віно́, налі́тае з бо́чкі

6) Mus. драўля́ны духавы́ інструмэ́нт

2.

adj.

1) з дрэ́ва, драўля́ны

2) лясны́

wood moss — лясны́ мох

3.

v.t.

1) заса́джваць дрэ́вамі

2) нарыхто́ўваць дро́вы

•

- knock on wood

- out of woods

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)