нала́дзіць, нала́джваць

1. in Gang [Órdnung] bríngen*; éinrichten vt; in die Wége léiten; instánd [in Stand] setzen (машыну і г. д.); муз. stímmen vt;

2.:

нала́дзіць канта́кты Kontákte knüpfen [ánbahnen];

нала́дзіць адно́сіны Bezíehungen áufnehmen*;

3. (арганізаваць) organisíeren vt; veránstalten vt (вечар, канцэрт і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

touch base with

паразуме́цца, нала́дзіць су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

remediless

[ˈremədiles]

adj.

непапра́ўны, невыле́чны; яко́му не́льга дапамагчы́; які́ не́льга нала́дзіць, зрэмантава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tune up

а) наво́дзіць, настро́іць

б) informal заігра́ць, засьпява́ць

в) нала́дзіць, адрэгулява́ць (мэхані́зм)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няўме́ласць ж., няўме́нне н. Únfähigkeit f - (няздольнасць);

няўме́ласць нала́дзіць пра́цу die Únfähigkeit die Árbeit in Gang zu bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

refit

1. [,ri:ˈfɪt]

v.t. (-tt-)

рэмантава́ць, аднаўля́ць, нала́джваць

to refit an old ship — нала́дзіць стары́ карабе́ль

2. [ˈri:fɪt]

n.

рыхтава́ньне, нала́джваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́верыць prüfen vt; áusrichten vt; justíeren vt (наладзіць); éichen vt (вагу);

вы́верыць гадзі́ннік die Uhr regulíeren;

вы́верыць спі́сы [лісты́] вы́баршчыкаў die Wählerlisten überprǘfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fluss

m -es, Flüsse

1) рака́, пато́к

2) цячэ́нне, плынь, ход

◊ etw. in ~ bríngen* — пусці́ць у ход, нала́дзіць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падрыхтава́ць

1. vórbereiten vt;

2. (адукаваць) áusbilden vt; heránbilden vt (з пэўнай мэтай, напр. настаўніка); schúlen vt (трэніраваць, муштраваць); vórbilden vt (які-н. узор); etw. in die Wége léiten (наладзіць што-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

link

[lɪŋk]

1.

n.

1) зьвяно́, лучво́ n.

2) су́вязь f., дачыне́ньне n.

to establish links (with) — нала́дзіць це́сную су́вязь з кім-чым

2.

v.t.

спалуча́ць (як ко́лцам)

3.

v.i.

спалуча́цца; быць зьвя́заным

•

- link arms

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)