Verbum

ráckern

sich

му́чыцца, надрыва́цца (над працай)

ábschinden

*

1.

vt злу́пліваць ску́ру

2.

(sich) надрыва́цца

schánzen

vi

1) вайск. рыць ако́пы

2) разм. працава́ць праз сі́лу, надрыва́цца

áckern

1.

vt ара́ць

2.

vi надрыва́цца (з працы), рваць сабе́ кі́шкі [пу́за]

schínden

* vt

1.

vt

1) здіра́ць шку́ру (з жывёл), злу́пліваць шку́ру

2) му́чыць

2.

(sich) надрыва́цца

sich ~ und plágen — надрыва́цца, знясі́льваць сябе́ рабо́тай

◊ das Fáhrgeld ~ — разм. е́здзіць за́йцам

strapazíeren

1.

vt натамля́ць, змо́рваць

ein Wort häufig ~ — разм. ча́ста ўжыва́ць [пастая́нна паўтара́ць] адно́ (і то́е ж) сло́ва

2.

(sich) стамля́цца, змо́рвацца, надрыва́цца

zuschánden, zu Schánden

~ máchen — сапсава́ць, разла́дзіць, правалі́ць (планы і г.д.)

ein Pferd ~ réiten* [fáhren*] — загна́ць каня́

sich ~ hében* [árbeiten] — надрыва́цца на рабо́це

überhében

*

I

1.

vt (G) пазбаўля́ць, вызваля́ць (каго-н. ад клопату і г.д.)

2.

(sich)

(G) пазбаўля́цца, вызваля́цца (ад чаго-н.)

II

(sich)

1) надрыва́цца (ад цяжару)

2) набіра́цца пы́хі; фанабэ́рыцца (перад кім-н.)

er überhébt sich über die ánderen — ён зазнае́цца [фанабэ́рыцца]