нагада́ць, нага́дваць

1. (напомніць) er¦ínnern vt (пра што-н. an A), ins Gedächtnis rúfen*; máhnen vt (перасцерагаць);

2. (падацца падобным да каго-н., да чаго-н.) an j-n, an etw. (A) er¦ínnern; j-n, etw. im Gedächtnis wáchrufen* аддз.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

imply

[ɪmˈplaɪ]

v.t.

намяка́ць, нага́дваць; пака́зваць, азнача́ць, дава́ць зразуме́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bring to mind, call to mind

напаміна́ць, нага́дваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

remind

[rɪˈmaɪnd]

v.t.

напаміна́ць, нага́дваць каму́ што; выкліка́ць успамны успамі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gemáhnen

vt высок. (an A) нага́дваць (каму-н. пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

напаміна́ць er¦ínnern vt (што-н., пра што-н. an A), ins Gedächtnis rúfen*; máhnen vt (засцерагаць); гл. нагадваць 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

moníeren

vt

1) нага́дваць каму́-н. (пра што-н.), выка́зваць незадавальне́нне, ука́зваць на памы́лку

2) камерц. заяўля́ць рэклама́цыю (на тавар)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erínnern

1.

vt (an A) нага́дваць, напамі- на́ць (пра што-н.)

2.

(sich)

(an A, G) успаміна́ць, па́мятаць (пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

étwas

1.

pron што-не́будзь, не́шта

írgend ~ — сёе-то́е

~ von éinem Künstler háben — чым-не́будзь нага́дваць мастака́

2.

adv тро́хі, крыху́

~ über zwánzig — крыху́ бо́льш за два́ццаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jog

I [dʒɑ:g]

1.

v.t. (-gg-)

1) лёгка штурхану́ць, папхну́ць

2) прыпаміна́ць, нага́дваць

3) трэ́сьці, падкіда́ць везучы́

2.

v.i.

1) трэ́сьціся, е́хаць падско́кваючы

2) сто́млена цягну́цца, валачы́ся

3) бе́гчы трушко́м

3.

n.

1) штуршо́к -ка́ m.

2) напамі́н -у m.

3) паво́льная хада́, паво́льны трушо́к

II [dʒɑ:g]

n.

вы́гін -у, вы́ступ -у m., няро́ўнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)