на́вык м
1. Fértigkeit f -, -en; Geübtheit f -;
на́выкі ву́снай мо́вы Spréchfertigkeit f -, -en;
працо́ўныя на́выкі Árbeits¦erfahrung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Spréchfertigkeit
f -, -en на́вык ву́снай мо́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
habitude
[ˈhæbɪtu:d]
n.
1) уласьці́васьць, асаблі́васьць f.
2) звы́чка, прывы́чка f., на́вык -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Routíne
[ru-]
f -
1) на́вык; во́пыт, до́свед, спрыт
2) заве́дзены пара́дак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Übung
f -, -en
1) практыкава́нне, трэніро́ўка; пра́ктыка; семіна́р, семіна́рскія заня́ткі (у ВНУ)
2) практыкава́нне (напр., па граматыцы і г.д.)
3) на́вык, звы́чка
éinige ~ háben in etw. (D) — мець некато́ры на́вык у чым-н., набі́ць руку́ на чым-н.
aus der ~ kómmen* — развучы́цца, стра́ціць на́вык
wíeder in die ~ kómmen* — аднаві́ць на́вык
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Können
n -s магчы́масць, уме́нне, на́вык, ве́ды, майстэ́рства
das berúfliche [fáchliche] ~ — прафесі́йнае майстэ́рства
das militärische ~ — баяво́е майстэ́рства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
skill
[skɪl]
n.
1) спра́ўнасьць, спры́тнасьць f.
with skill — спра́ўна, спры́тна
2) уме́льства, майстро́ўства, майстэ́рства n., спрыт -у m.; кваліфіка́цыя f., на́вык -у m.
it takes skill to tune a piano — Патрэ́бнае ўме́льства, каб нала́дзіць піяні́на
He has no skills although he is interested in carpentry — Ён ня ма́е нія́кіх кваліфіка́цыяў, хоць ціка́віцца сталя́ркай
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
custom
[ˈkʌstəm]
1.
n.
1) звы́чка f., на́вык -у m.
custom to rise early — звы́чка ра́на ўстава́ць
2) звы́чай -ю m.
3) кліенту́ра f.
4) мы́та n. (на і́мпарт)
2.
adj.
1) зро́блены на замо́ву
custom clothes — во́пратка, шы́тая на замо́ву
2) які́ ро́біць на замо́ву
custom tailor — краве́ц, які́ шы́е на замо́ву
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Méister
m -s, -
1) ма́йстар, спецыялі́ст, зна́ўца
ein ~ in séinem Fach sein — быць зна́ўцам [ма́йстрам] сваёй спра́вы
◊ es ist kein ~ vom Hímmel gefállen — ≅ не святы́я гаршкі́ ле́пяць
Übung macht den ~; früh übt sich, was ein ~ wérden will — ≅ працу́й зма́лку – бу́дзеш мець до́брую гаспада́рку; на́вык ма́йстра ро́біць
das Werk lobt den ~ — ≅ спра́ва ма́йстра баі́цца
2) спарт. чэмпіён, ма́йстар
~ des Sports — ма́йстар спо́рту, рэкары́сме́н
3)
~ Petz — Мядзве́дзь (у казцы)
~ Lámpe — Ла́мпэ-за́яц (у казцы)
~ Úrian — Чорт, Д’я́бал (у казцы)
~ Pfriem — разм. шаве́ц
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)