навалі́цца
1. (прыціснуць усім цяжарам) sich mit dem gánzen Gewícht légen (на што-н. auf A); álle Kräfte ánspannen (напружыць усе сілы);
навалі́цца на вёслы sich in die Ríemen légen, aus állen Kräften rúdern;
2. (накінуцца на каго-н., што-н.) sich auf j-n, auf etw. (A) stürzen; über j-n, über etw. (A) hérfallen*;
навалі́цца на е́жу разм. sich auf das Éssen stürzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нава́львацца гл. наваліцца
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
heréinstürzen
vi (s)
1) уляце́ць у што-н.
ins Zímmer ~ — увалі́цца ў пако́й
2) навалі́цца (пра няшчасце)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абры́нуцца
1. (абрушыцца, абваліцца) zusámmenstürzen vi (s), éinstürzen vi (s);
2. (пра няшчасце, турботы) heréinbrechen* vi (s), heréinstürzen vi (s) (на каго-н. über A);
3. разм. (напасці, наваліцца) sich stürzen (на каго-н. auf A), hérfallen* vi (s) (на каго-н. über A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
heréinbrechen
* vi (s)
1) урыва́цца
2) надыхо́дзіць
die Nacht brach heréin — надышла́ [наста́ла] ноч
ein Sturm brach heréin — узняла́ся бу́ра
3) зда́рыцца, навалі́цца (пра няшчасце, клопат і г.д.)
ein Krieg brach heréin — вы́бухнула вайна́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lósziehen
* аддз.
1.
vt расця́гваць, выця́гваць
2.
vi (s)
1) бе́гчы, уцяка́ць
2) адпраўля́цца (куды-н.)
3) (über, gegen A) накі́нуцца, напа́сці, навалі́цца (на каго-н.); ла́яць, га́ньбіць, знеслаўля́ць (каго-н., за вочы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
уссе́сці, уссе́сціся
1. (наваліцца ўсім сваім цяжарам) sich mit dem gánzen Gewícht légen (на што-н. auf A);
2. (забрацца) stéigen* vi (s);
* на каня́ aufs Pferd stéigen*, sich aufs Pferd schwíngen*;
3. разм. (на каго-н. з патрабаваннямі) (be)drängen vt; áufgehäuft wérden; überánsprucht sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)