мініма́льны minimál; Minimál-, Míndest-; Kleinst-;
у мініма́льны тэ́рмін in (áller)kürzester Zeit;
мініма́льнае патрабава́нне Míndestforderung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
irreducible
[,ɪrɪˈdu:səbəl]
adj.
1) Math. нескарача́льны
2) мініма́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
minimál
a мініма́льны, найме́ншы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
minimal
[ˈmɪnɪməl]
adj.
ве́льмі малы́, як мага́ ме́ншы; мініма́льны
minimal damage — мініма́льнае пашко́джаньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Kléinstmaß
m -es, -e мініма́льны паме́р, мі́німум
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Míndestgehalt
n -(e)s, -hälter мініма́льнае ўтрыма́нне; мініма́льны заро́бак [акла́д] (служачых)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Míndestmaß
n -es, -e мі́німум, мініма́льны паме́р
auf ein ~ reduzíeren [herábsetzen, herábdrücken, beschränken] — зве́сці да мі́німуму
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
míndest
I
1.
a мініма́льны
2.
adv мініма́льна
nicht im ~en — ніко́лькі
zum ~en — па ме́ншай ме́ры
II
(superl ад wénig i geríng)
1.
a мі- німа́льны, найме́ншы
nicht das Míndeste von etw. (D) verstéhen* — не мець аніцкага ўяўле́ння аб чым-н.
2.
adv мініма́льна
nicht im Míndesten — ніко́лькі, нічу́ць, ані́
zum Míndesten — са́мае ме́ншае, са́ма ме́ней
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)