мяня́цца

1. (абменьвацца чым-н.) (úm)táuschen vt, wéchseln vt;

мяня́цца ро́лямі die Róllen táuschen;

2. (перажываць змены) sich (ver)ändem;

абста́віны мяня́юцца die Úmstände ändern sich;

надво́р’е мяня́ецца das Wétter schlägt um;

мяня́цца з тва́ру sich im Gesícht verändern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

take turns

чаргава́цца, мяня́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábwechseln

1.

vt мяня́ць; рабі́ць разнаста́йным

2.

vi мяня́цца; чаргава́цца (адзін з адным)

3.

(sich)

(mit D) мяня́цца, чаргава́цца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verklären

1.

vt ператвара́ць, перайна́чваць

2.

(sich) ператвара́цца, перайна́чвацца, (з)мяня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fluctuate

[ˈflʌktʃueɪt]

1.

v.i.

1) падыма́цца й апада́ць, быць няста́лым, мяня́цца, вага́цца (пра цэ́ны, тэмпэрату́ру)

2) хвалява́цца (пра ваду́)

2.

v.t.

выкліка́ць хва́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verändern

1.

vt мяня́ць

2.

(sich)

1) мяня́цца

sich zu séinen Gúnsten ~ — мяня́цца да ле́пшага

2) мяня́ць, перамяні́ць ме́сца рабо́ты [пра́цы]

er möchte sich ~ — ён хо́ча памяня́ць ме́сца рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

змяні́цца

1. sich verändern;

абста́віны змяні́ліся die Úmstände háben sich verändert;

2. (мяняцца, чаргавацца); ábgelöst wérden;

караву́л змяні́ўся die Pósten wurden ábgelöst;

◊

змяні́цца з тва́ру die Fárbe wéchseln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entfärben

(sich) 1) ліня́ць, бля́кнуць, абла́зіць; жо́ўкнуць

(пра лісце)

2) палатне́ць, мяня́цца з тва́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erfáhren

I

vt

1) даве́двацца, дазнава́цца

2) зве́дваць, спазнава́ць

éine Änderung ~ — мяня́цца

II

a во́пытны, дасве́дчаны; быва́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

behárren

vi (h, s)

1) насто́йваць (auf A, bei D – на чым-н.)

2) не мяня́цца; трыма́цца свайго́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)