Verbum

ку́ча ж.

1. Háufen m -s, -;

ку́ча сне́гу Schnéehaufen m;

мурашы́ная ку́ча Ámeisenhaufen m;

збіра́ць у ку́чу áufhäufen vt;

2. разм. (мноства) Háufe(n) m, Másse f -n, Ménge f -, -n;

ку́ча наві́н jéde Ménge [éine Ménge] Néuigkeiten;

◊

валі́ць усё ў адну́ ку́чу разм. álles in éinen Topf [auf éinen Háufen] wérfen*