менаві́та часц.

1. (тс. пры пераліку) nämlich, und zwar;

хто менаві́та? wer denn?;

калі́ менаві́та? wann denn?, und zwar wann?;

2. (якраз) geráde; ében; áusgerechnet;

менаві́та пра гэ́та ідзе́ размо́ва geráde [ében] davón ist die Réde;

менаві́та таму́ ébendéshalb;

менаві́та так genáuso;

менаві́та гэ́ты ébendieser;

менаві́та гэ́тая ébendiese;

менаві́та гэ́та ebendíes;

вось менаві́та! das ist es ja ében, ganz recht!, genáuso ist es!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

namely

[ˈneɪmli]

adv.

менаві́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

і́менна часц. разм. гл. менавіта

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

viz

[vɪz], usually read aloud as namely

(videlicet лац.)

а менаві́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zwar

adv (што) пра́ўда, хоць, хаця́; (а) менаві́та

und ~ — менаві́та; i прыты́м (узмацненне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

just

adv дыял. якра́з, менаві́та, і́менна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wosélbst

pron adv уст. (менаві́та) дзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

u. zw.

= und zwar – менавіта, а іменна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няйна́чай прысл.

1. прысл. (напэўна, менавіта) zwéifellos;

2. пабочн. сл. (відавочна) éher, vielléicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

speziéll

1.

a спецыя́льны, адмысло́вы

2.

adv асаблі́ва, менаві́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)