мата́ць

1. (віць, навіваць) háspeln vt, spúlen vt; áufwickeln vt, wíckeln vt (у клубок);

2. разм:

мата́ць галаво́й гл матляць;

◊ мата́ць (сабе́) на вус разм ́≅ sich (D) etw. hínter die Óhren schreiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

матну́ць гл матаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

háspeln

vt

1) мата́ць (прадзіва ў маткі)

2) тэх. падыма́ць калаўро́там [лябёдкай]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wüsten

1.

vt спусташа́ць (краіну)

2.

vi (mit D) разм. растра́чваць, мата́ць (што-н.)

mit séiner Gesúndheit ~ — руйнава́ць сваё здаро́ўе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufreiben

*

1.

vt

1) расціра́ць, сціра́ць (да крыві)

2) знішча́ць; вайск. вымо́тваць (праціўніка)

3) мата́ць [вымо́тваць] не́рвы

4) тэх. раскру́чваць (адтуліну)

2.

(sich)

1) сціра́цца

2) знішча́цца

3) вымо́твацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verpútzen

vt

1) (а)тынкава́ць

2) разм. уміна́ць, з’яда́ць

éine gánze Schüssel ~ — з’е́сці по́ўную мі́ску

3) разм. цярпе́ць; выно́сіць

ich kann ihn nicht ~! — я яго́ (на во́чы) не перано́шу!

4) разм. тра́ціць, мата́ць, транжы́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вус м Schnúrrbart m -es, -bärte;

кіто́вы вус Físchbein n -(e)s, -e;

◊ мата́ць (сабе́) на вус sich (D) hínter die Óhren schréiben*;

і ў вус (сабе́) не дзьмуць разм sich nicht darúm schéren, sich (D) nichts daráus máchen;

мы і са́мі з вуса́мі wir sind auch nicht dümmer als die ánderen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wínden

*

I

1.

vt

1) мата́ць, намо́тваць, абвіва́ць; пле́сці

etw. in ein Tuch ~ — загарну́ць што-н. у ху́стку

Kränze ~ — пле́сці вянкі́

2) тэх. падыма́ць лябёдкай

2.

(sich) ві́цца, выгіна́цца, выкру́чвацца

перан. выкру́чвацца

II

1.

vt, vi учуць (па ветры)

2.vimp

es wíndet — ве́трана

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wind

I [wɪnd]

1.

n.

1) ве́цер ве́тру m.

2) віхо́р ві́хру -ру m.

3) Figur. га́зы (у стра́ўніку, кі́шках)

4) Mus. духавы́ інструмэ́нт

5) дыха́ньне n.

to lose one’s wind — задыха́цца

6)

а) пустаме́льства n., балбатня́ f.

б) пыхлі́васьць f., зазна́йства n.

2.

v.t.

1) ве́трыць, праве́трываць

2) праню́хваць

3) задыха́цца, выкліка́ць зады́шку

4) дава́ць перадыхну́ць

They stopped in order to wind the horses — Яны́ прыпыні́ліся, каб даць ко́ням перадыхну́ць

•

- be out of wind

- break wind

- down the wind

- fair wind

- get wind of

- in the teeth of the wind

- in the eye of the wind

- in the wind

- on the wind

- the way the wind blows

- throw caution to the wind

- winds

II [waɪnd]

1.

v., wound, winding v.i.

1) ві́цца, абвіва́цца

A brook winds through the woods — Руча́й віе́цца празь лес

The vine winds around the pole — Вінагра́д віе́цца вако́л слупа́

2) кружы́ць

We wound our way through the narrow streets — Мы кружы́лі па ву́зкіх ву́лках

3) скру́чвацца

The hedgehog winds itself into a ball — Во́жык скру́чваецца ў клубо́к

2.

v.t.

1) абвіва́ць, абкру́чваць

2) мата́ць, абмо́тваць, сука́ць

3) заво́дзіць

to wind a clock — заве́сьці гадзі́ньнік

This clock winds easily — Гэ́ты гадзі́ньнік лёгка заво́дзіцца

4) нала́джваць (музы́чны інструмэ́нт)

3.

n.

1) вы́гін -у m.; зало́м -у m.

2) паваро́т, заваро́т -у m.

3) віто́к -ка́ m., абаро́т сьпіра́лі

•

- wind down

- wind off

- wind up

- wind up in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)