магні́т м фіз Magnét m -(e)s, -e; перан тс Ánziehungspunkt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

magnet

[ˈmægnɪt]

n.

1) Phys. магні́т -у m.

2) то́е, што прыця́гвае, ва́біць да сябе́, магні́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падковападо́бны húfeisenförmig;

падковападо́бны магні́т Húfeisenmagnet m -en і -(e)s, pl -e (рэдка) -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Magnét

m -s i -en, -e i -en магні́т

◊ ein unwiderstéhlicher ~ — чалаве́к, які́ вало́дае вялі́кай прыцяга́льнай сі́лай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

attract

[əˈtrækt]

1.

v.t.

1) прыця́гваць, прыцяга́ць

A magnet attracts iron — Магні́т прыця́гвае жале́за

2) прыця́гваць да сябе́, на́дзіць, палані́ць; захапля́ць

to attract away (from) — адця́гваць, адцягну́ць ад каго́-чаго́

2.

v.i.

прыцяга́ць, быць прыва́бным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)