ля́паць гл ляпнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

klpsen

vt пля́скаць, ля́паць, біць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bllern

vi, vt ля́паць, шчо́ўкаць; баба́хаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blurt

[blɜ:rt]

1.

v.t.

прагаво́рвацца, выпальваць, ля́паць (каза́ць не паду́маўшы)

in his anger he blurted out the secret — У зло́сьці ён ля́пнуў пра сакрэ́т

2.

n.

імпульсі́ўнае выка́званьне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pat

[pæt]

1.

v., -tt -

1) пля́скаць (кава́лак це́ста і пад.)

2) ля́паць (па плячы́), гла́дзіць

pat a dog — пагла́дзіць саба́ку

2.

n.

1) паля́пваньне, гла́джаньне n.

2) малы́ кава́лачак (асабл. ма́сла)

- pat on the back

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kltschen

1.

vt ля́паць, ля́скаць

der Rgen klatscht auf das Dach — дождж пало́шча па да́ху

Bifall ~ — апладзі́раваць

2.

vi (über A) разво́дзіць плёткі, плятка́рыць (пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

paddle

I [ˈpædəl]

1.

n.

1) вясло́ n.

2) веслава́ньне n.

3) лапа́тка грабно́га ко́ла

2.

v.

1) веслава́ць

2) плы́сьці вяслу́ючы

3) informal адшлёпаць

II [ˈpædəl]

v.

1) плю́хацца (у вадзе́)

2) пля́скаць, ля́паць (па вадзе́)

III [ˈpædəl]

n.

плаўні́к -а m. (у ка́чкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clap

I [klæp]

1.

n.

1) грук, гру́кат -у m.; пля́скат -у m. (дало́няў)

2) во́плескі pl.

3) ля́паньне n.

a clap on the shoulder — ля́паньне па плячы́

2.

v.

1) пля́скаць

2) ля́паць

3) лапата́ць (кры́ламі)

II [klæp]

n., Sl.

ганарэ́я f., тры́пэр -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

klppen

I

vi

1) ля́паць, сту́каць

2) vimp ла́дзіцца, ісці́ на лад

es klappt — усё ідзе́ на лад

II

vt

in die Höhe ~ — адкрыва́ць, падыма́ць, адкі́дваць (накрыўку, каўнер і г.д.)

◊ der Dieb wrde geklppt — зло́дзея схапі́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slap

[slæp]

1.

n.

1) пляска́ч плескача́ m.

2) стро́гая вымо́ва; рэ́зкая адмо́ва

2.

v.t. (-pp-)

1) ля́паць, шлёпаць, пля́скаць

2) плёскаць

waves slapping against the dock — хва́лі плёскаюць аб док

3.

adv., informal

про́ста; ра́птам

to run slap into the wall — урэ́зацца про́ста ў сьцяну́

- slap in the face

- slap on the wrist

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)