ло́каць м

1. Éll(en)bogen m -s, -;

2. (мера даўжыні) Élle f -, -n;

◊ па чуццё ло́кця Túchfühlung f -;

куса́ць (сабе́) ло́кці sich die Háare ráu fen; am Verzwéifeln sein; etw. (nicht Wiedergútzumachendes) beréuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Éllbogen

m -s, - ло́каць

sich auf die ~ stützen — аблакаці́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éllenlang

a

1) даўжынёй у ло́каць

2) перан. на́дта до́ўгі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

elbow

[ˈelboʊ]

n.

1) ло́каць -ця m.

2) кале́на n., pl. кале́ны (для спалучэ́ньня тру́баў)

•

- at one’s elbow

- up to the elbow

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Élle

f -, -n

1) лакцява́я косць

2) ло́каць (мера даўжыні)

◊ mit [nach] der ~ méssen* — ме́раць адны́м аршы́нам

mit der negatíven ~ méssen — варо́жа ста́віцца, падвярга́ць сумне́нню

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)