Verbum

ло́каць м

1. Éll(en)bogen m -s, -;

2. (мера даўжыні) Élle f -, -n;

◊ па чуццё ло́кця Túchfühlung f -;

куса́ць (сабе́) ло́кці sich die Háare ráu fen; am Verzwéifeln sein; etw. (nicht Wiedergútzumachendes) beréuen