лапа́тачка ж.

1. памянш. гл. лапата, лапатка;

2. (для расцірання фарбаў, лякарстваў і пад.) Spátel m -s, -, f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

spatula

[ˈspætʃələ]

n.

лапа́тачка f., шпа́тэль -я m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spátel

m -s, -, f -, -n шпа́тэль, лапа́тачка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trowel

[ˈtraʊəl]

n.

1) ке́льня f.

2) шу́флік -а m., лапа́тачка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spáchtel

m -s, -, f -, -n, ~eisen

n -s, -, ~messer

n -s, - тэх. шпа́тэль; лапа́тачка (для шпаклявання)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)