кісля́к м., кісля́ціна ж. разм.

1. sáures Zeug;

2. (пра чалавека) verdríeßlicher Mensch, Sáuertopf m -(e)s, -töpfe (разм., пагард.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)