кут м.

1. Écke f -, -n, Wínkel m -s, -;

у куце́ in der Écke, im Wínkel;

2. (памяшканне) Wínkel m, Schláfstelle f;

мець свой кут sein Plätzchen háben, sein Heim háben;

чырво́ны кут (у хаце) уст. Zímmerwinkel, wo die Héiligenbilder hängen, Hérrgottswinkel m;

ро́дны кут Héimatort m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Daheím

n -s радзі́ма, ро́дны кут, ро́днае ко́тлішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

straight angle

разго́рнуты, пло́скасны кут (180 гра́дусаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

one’s native heath

радзі́ма f., ро́дны кут

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

homeland

[ˈhoʊmlænd]

n.

ро́дны край, Poetic ро́дная старо́нка, ро́дны кут

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

visual

[ˈvɪʒuəl]

adj.

1) зро́кавы

a visual test — праве́рка зро́ку

2) ба́чны, які́ мо́жна ба́чыць

3) апты́чны

visual angle — апты́чны кут, кут ба́чаньня

4) нагля́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыткну́ць

1. (прышпіліць) ánstecken vt;

2. (рэчы і г. д.) hinéinstecken vt, verstáuen vt;

прыткну́ць у кут (куто́к) in die Écke verstáuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заку́так, закуто́к м.

1. (цёмны, цесны кут) éine énge [dúnkle] Écke, ein énger [dúnkler] Wínkel;

2. (глухое, аддаленае месца) ábgelegene [öde] Gégend; Krähwinkel m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

deflection, deflexion

[dɪˈflekʃən]

n.

1)

а) адхіле́ньне n. (убо́к)

б) велічыня́ (кут) адхіле́ньня

2) адхіле́ньне (магні́тнай стрэ́лкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

generate

[ˈdʒenəreɪt]

v.t.

1) твары́ць; утвара́ць; нараджа́ць, выкліка́ць

2) спараджа́ць, нараджа́ць

3) Math. твары́ць, утвара́ць, ствара́ць (кут, лі́нію)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)