курсі́ўны kursív

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

italic

[ɪˈtælɪk]

1.

adj.

курсі́ўны

2.

n.

курсі́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cursive

[kɜ:rsɪv]

1.

adj.

скорапі́сны, курсіўны, піса́ны курсі́вам

2.

n.

курсі́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kursív

1.

a курсі́ўны (пра шрыфт)

2.

adv курсі́вам

~ gedrúckt — надрукава́на курсі́вам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шрыфт м. палігр. Drúckschrift f -, -en; Schrift f;

то́ўсты [тлу́сты] шрыфт Féttdruck m -(e)s, -drücke;

курсі́ўны шрыфт Kursívschrift f -;

гаты́чны шрыфт gótische [déutsche] Schrift;

надрукава́ны дро́бным шры́фтам in Perl gedrúckt, klein gedrúckt;

надрукава́ны то́ўстым [тлу́стым] шрыфтам fett gedrúckt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)