кульга́ць

1. hínken vi, láhmen vi;

кульга́ць на пра́вую нагу́ mit dem réchten Bein hínken;

2. (не паспяваць па якім-н. прадмеце) zurückbleiben* vi (s);

3. (мець недахопы) Mängel háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пракульга́ць гл. кульгаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

láhmen

vi кульга́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

húmpeln

vi чыкільга́ць, кульга́ць, наку́льгваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

halt

I [hɔlt]

1.

v.i.

спыня́цца, затры́мвацца

2.

v.t.

спыня́ць, затры́мваць

3.

n.

прыпы́нак -ку m.

II [hɔlt]

v.i.

1) сумнява́цца, вага́цца

2) Archaic кульга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hínken

vi

1) кульга́ць, чыкільга́ць

2) не ісці́ на лад

es hinkt damít — спра́ва не ла́дзіцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hobble

[ˈhɑ:bəl]

1.

v.i.

1) чыкільга́ць, чыкіля́ць, кульга́ць

2) ісьці́ хіста́ючыся

2.

v.t.

пу́таць

3.

n.

1) чыкільга́ньне, кульга́ньне n.

2) пу́та n. (для каня́)

3) informal цяжко́е стано́вішча, бяда́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

limp

I [lɪmp]

1.

n.

кульга́васьць f., паку́льгваньне n.

2.

v.i.

1) кульга́ць, паку́льгваць

2) ісьці́ зь ця́жкасьцю, ледзь ру́хацца

II [lɪmp]

adj.

1) мяккі́, мя́ккі; вя́лы

limp flowers — вя́лыя кве́ткі

2) слабы́, мля́вы; бязво́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hitch

[hɪtʃ]

1.

v.t.

1) прывя́зваць да чаго́

2) запрага́ць (каня́)

3) падсо́ўваць (крэ́сла) штуршка́мі, падця́гваць

2.

v.i.

1) прычапля́цца да чаго́

2) чыкільга́ць, чыкіля́ць, ісьці́ кульга́ючы, кульга́ць

3.

n.

1) Tech. зачэ́пка, пятля́ f., ву́зел -ла́ m.

2) кульга́ньне n.

3) перашко́да, замі́нка, затры́мка f.

without a hitch — гла́дка, пасьпяхо́ва, ні сучка́ ні задзі́рынкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fuß

I

m -es, Füße

1) нага́ (ступня)

mit blóßem ~e — басано́ж

zu ~ géhen* — ісці́ пе́шшу [пехато́ю]

auf éinem ~e hínken — кульга́ць на адну́ нагу́

mit j-m auf gú- tem ~ stéhen* — быць у до́брых адно́сінах (um) з кім-н.

stéhenden ~es — тут жа, за́раз жа

auf fréien ~ sétzen — выпуска́ць каго́-н. на свабо́ду

j-m auf dem ~e fólgen — прасле́даваць каго́-н. [ісці́ за кім-н.] па пя́тах

◊ láufen, was éinen die Füße hálten können — бе́гчы з усі́х ног

2) но́жка (стала)

3) падно́жжа (гары)

4) матэм. асно́ва

II

m -es, -e і з лічэбн. - фут (мера даўжыні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)