Verbum

сцярпе́ць

1. (стрымацца) sich behérrschen;

2. (вытрымаць) áushalten* vt, ertrágen* vt, dúlden vt, erdúlden vt; sich (D) etw. gefállen lássen* (мірыцца з чым-н., цярпліва пераносіць);

сцярпе́ць кры́ў ду éine Kränkung hínnehmen* [über sich (A) ergéhen lássen*]