кры́кнуць

1. áufschreien* vi, éinen Schrei áusstoßen*;

2. (паклікаць) zúrufen* vt, vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

exclaim

[ɪksˈkleɪm]

v.

вы́крыкнуць, кры́кнуць; усклі́кнуць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cry out

а) го́ласна кры́кнуць

б) нарака́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

call out

а) кры́кнуць, гукну́ць

б) выкліка́ць во́йска (на дапамо́гу цыві́льным ула́дам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наўздаго́н прысл. разм. (перакладаецца пры дапамозе прыстаўкі nach- у спалучэнні з адпаведным дзеясловам):

пусці́цца за кім-н. наўздаго́н j-m náchjagen, j-m náchsetzen;

кры́кнуць каму-н. наўздаго́н j-m náchrufen* [hinterhér rúfen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

utter

I [ˈʌtər]

adj.

по́ўны, абсалю́тны

utter surprise — по́ўная нечака́насьць

utter ruin — по́ўная руі́на

II [ˈʌtər]

v.t.

1) мо́віць, вымаўля́ць; каза́ць; выка́зваць

the last words he uttered — апо́шнія сло́вы, якія ён вы́мавіў

to utter one’s thoughts — выка́зваць сваю́ ду́мку

2) выкры́кваць

to utter a cry of pain — кры́кнуць ад бо́лю

3) Obsol. выпушча́ць, пуска́ць у абаро́т (падро́бленыя дакумэ́нты, гро́шы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)