Verbum

screaming

[skri:mɪŋ]

adj.

1) вісклі́вы, верасклі́вы

2) Figur. ве́льмі сьме́шны

a screaming farce — ве́льмі сьме́шны фарс

3) Figur. крыклі́вы

а) screaming headlines — крыклівыя загало́ўкі

б) screaming colors — крыклі́выя ко́леры

clamor

[ˈklæmər]

1.

n.

1)

а) крык, га́лас -у m.

б) го́ман, шум -у m.

2) крыклі́выя дамага́ньні, гу́чныя пратэ́сты

2.

v.

1) крычэ́ць, падыма́ць га́лас

2) крыклі́ва дамага́цца, пратэстава́ць

squabble

[ˈskwɑ:bəl]

1.

n.

сва́рка, спрэ́чка f., бу́ча f.

children’s squabbles — дзіця́чыя крыклівыя сва́ркі

2.

v.i.

свары́цца, спрача́цца

I won’t squabble over a nickel — За дро́бязь ня бу́ду свары́цца; За ану́чу ня бу́ду ўздыма́ць бу́чу

busy

[ˈbɪzi]

1.

adj. -sier, -siest

1) працо́ўны, дзе́йны, заня́ты

a busy person — чалаве́к, заня́ты пра́цай

a busy day — заня́ты дзень

a busy street — заня́тая шу́мная ву́ліца зь вялі́кім ру́хам

2) (пра тэлефо́н) заня́ты

3) які́ суе́ нос не ў сваё

busy body — мітусьлі́вы

4) informal крыклі́вы, страка́ты

a busy wallpaper — крыклі́выя шпале́ры

2.

v.t. busied, busying

даць рабо́ту, заня́так

3.

v.i.

займа́цца, быць заня́тым