clamor

[ˈklæmər]

1.

n.

1)

а) крык, га́лас -у m.

б) го́ман, шум -у m.

2) крыклі́выя дамага́ньні, гу́чныя пратэ́сты

2.

v.

1) крычэ́ць, падыма́ць га́лас

2) крыклі́ва дамага́цца, пратэстава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)