Verbum

bloody

[ˈblʌdi]

1.

adj. -bloodier -iest

1) крыва́вы, які́ крыва́віць

a bloody nose — крыва́вы нос

2) скрыва́ўлены, запэ́цканы крывёю

3) крыва́вы

a bloody battle — крыва́вая бітва́

4) крыважэ́рны, лю́ты

5) чырво́ны, як кроў

the bloody sun — чырво́нае, як кроў, со́нца

6) Brit., Sl. (ла́янка) пракля́ты, хале́рны

He’s a bloody fool — Ён набі́ты ду́рань

2.

v.t.

1) ра́ніць да крыві́, скрыва́ўліваць

2) пля́міць, пэ́цкаць крывёю

bleed

[bli:d]

bled, bled

1.

v.i.

1) крыва́віць, сьцяка́ць крывёю, праліва́ць кроў

He bled to death — Ён сьцёк крывёю й памёр

He fought and bled for his country — Ён змага́ўся й праліва́ў кроў за свой край

2) сачы́цца, тра́ціць сок (пра пашко́джанае дрэ́ва)

3) Figur. крывёю абліва́цца, шкадава́ць, перажыва́ць

Our hearts bleed for you — На́шыя сэ́рцы за цябе́ крывёю абліва́юцца

4) Print. выхо́дзіць за палі́, не пакіда́ць палёў

2.

v.t.

1) пуска́ць кроў, браць кроў

2) пуска́ць сок з дрэ́ваў

3) informal вымага́ць (гро́шы)

4) Print. друкава́ць да канцо́ў бачы́ны (не пакіда́ючы палёў)

5) паво́лі спуска́ць ваду́

3.

n.

1) тэкст ці ілюстра́цыя ў кні́зе, што дахо́дзіць да краёў бачы́ны

2) Tech. кла́пан -а m., вэ́нтыль -я m.

•

- bleed white