кружы́ць
1. dréhen vt, im Kreis(e) dréhen;
2. (рухацца па крузе) Kréise zíehen*, kréisen vi;
я́страб кру́жыць der Hábicht zieht Kréise;
3. (пра мяцеліцу, завею) wírbeln vi;
мяце́ліца кру́жыць der Schnéesturm wírbelt;
4. (блукаць) umhér¦irren vi (s);
гэ́та кру́жыць яму́ галаву́ das steigt ihm zu Kopf
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
круг м.
1. Kreis m -es, -e;
нарысава́ць [начарці́ць] круг éinen Kreis zíehen*;
апіса́ць круг éinen Kreis beschréiben*;
па кру́зе im Kreis;
2. (круглы прадмет) Kreis m; Gürtel m -s, -, Ring m -(e)s, -e; (rúnde) Schéibe f -, -n (дыск);
выратава́льны круг Réttungsring m;
паваро́тны круг чыг. Dréhscheibe f;
3. спарт. Rúnde f -, -n;
папярэ́дні круг Vórrunde f;
праме́жкавы круг Zwíschenrunde f;
апо́шні круг Éndrunde f;
на круг (у сярэднім) rund, úngefähr, im Dúrchschnitt;
кругі́ пад вачы́ма Rínge unter den Áugen;
кругі́ пе́рад вачы́ма [у вача́х] плыву́ць es (ver)schwímmt (j-m) vor den Áugen;
зрабі́ць круг éinen Úmweg máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)