brink

[brɪŋk]

n.

1) бе́раг -у m., край -ю m., краёчак -ка m. (стро́мы, прадо́ньня)

the brink of the cliff — край ска́лы

2) Figur. мяжа́ f.

on the brink of ruin — на мяжы́ руі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

border

[ˈbɔrdər]

1.

n.

1) мяжа́, грані́ца f.

2) край -ю m., dim., краёчак -ка m., бе́раг, бок -у m.; узьбярэ́жжа n.

on the border of a lake — на бе́разе во́зера

3) шляк -а́ m., шлячо́к -ка́ m., dim.; беражо́к -ка́ m.; аблямо́ўка f.

2.

v.t.

1) абрамля́ць, абкружа́ць; аблямо́ўваць, абшыва́ць; абса́джваць

We have bordered our lawn with shrubs — Мы абсадзі́лі наш двор куста́мі

2) абво́дзіць мяжо́ю

- border upon

- the border

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

edge

[edʒ]

1.

n.

1) край -ю m., краёчак -ка m.; кант -а m.

the edge of a forest — край ле́су, узьле́сак, узьле́сьсе

the edge of a cliff — край стро́мы

2) вастрыё, істрыво́, лязо́ n. (нажа́, сяке́ры)

3) informal перава́га f.

to have an edge on somebody — мець над кімсь перава́гу

2.

1) вастры́ць

2) абклада́ць, абрамля́ць (гра́дку, даро́жку)

3.

v.i.

1) ма́ла-пама́лу падсо́ўваць (-ца)

2) праціска́цца бо́кам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)