кра́йнасць ж.
1. (крайняя ступень чаго-н.) Extrém n -s, -e;
упада́ць у кра́йнасць ins Extrém verfállen*, etw. auf die Spítze tréiben*;
2. (цяжкае становішча) äußerste Not;
даве́сці да кра́йнасці j-n bis zum Äußersten tréiben*;
да кра́йнасці разм. äußerst, im höchsten Gráde;
у кра́йнасці разм. im äußersten [schlímmsten] Fall
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Extrém
n -s, -e кра́йнасць
ins ~ verfállen* — упада́ць у кра́йнасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Äußerste
sub n -n кра́йнасць
sein ~s tun* — зрабі́ць усё магчы́мае
bis zum ~n géhen* — ісці́ на кра́йнасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Máßlosigkeit
f -
1) бязме́рнасць, бязме́жнасць, празме́рнасць, неўмеркава́насць
2) кра́йнасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Not
f -, Nöte
1) неабхо́днасць, патрэ́ба, кра́йнасць
aus ~ — па неабхо́днасці
zur ~ — у кра́йнім вы́падку
mit knápper ~, mit Müh' und ~ — з вялі́кай ця́жкасцю, насі́лу, ледзь-ледзь
2) бе́днасць, гале́ча, няста́ча, лі́ха, бе́дства
j-m aus der ~ hélfen* — выруча́ць каго́-н. (з бяды́), дапамага́ць каму́-н. у бядзе́
in der ~ lében — жыць у няста́чы [гале́чы]
in ~ geráten* — тра́піць у бяду́
j-m séine ~ klágen — папла́кацца каму́-н., раскрыва́ць каму́-н. душу́
séine (líebe) ~ mit j-m, etw. (D) háben — мець мно́га кло́пату [адны́ турбо́ты] з кім-н., чым-н.
◊ ~ lehrt béten — ≅ не пры́йдзе трыво́га – не ўспо́мніш і Бо́га
~ kennt kein Gebót — бяда́ свае́ зако́ны пі́ша
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)