карэ́нны

1. (спрадвечны) úrsprünglich, álteingesessen;

карэ́нны жыха́р Úreinwohner m -s, -;

2. (асноўны, важны) Grund-, grúndlegend;

карэ́ннае пыта́нне grúndlegende Fráge;

3. (каранёвы) карэ́нная ча́стка сло́ва Stamm m -(e)s, Stämme, Wórtstamm m;

4. (істотны, радыкальны) gründlich, radikál;

карэ́нныя пераўтварэ́нні radikále [tíefgreifende] Úmgestaltung;

карэ́нным чы́нам gründlich, erschöpfend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

molar

[ˈmoʊlər]

1.

n.

карэ́нны або́ ку́тні зуб

2.

adj.

прыстасава́ны для расьціра́ньня; карэ́нны (пра зуб)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

native-born

[,neɪtɪvˈbɔrn]

adj.

прыро́дны, ро́дам зь яко́е-н. мясцо́васьці, кра́ю, карэ́нны

a native-born Canadian — карэ́нны кана́дзец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

autochthonous

[ɔˈtɑ:kӨənəs]

adj.

аўтахто́нны; мясцо́вы, першапача́тны, карэ́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úreigen

a спрадве́чны, карэ́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úreigentümlich

a старада́ўні, карэ́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

originär

a спрадве́чны, карэ́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úrbewohner

m -s, - карэ́нны жыха́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ángestammt

a прыро́джаны, радавы́, карэ́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wúrzelsilbe

f -, -n лінгв. карэ́нны склад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)