Verbum

анлайнавы слоўнік

каро́на ж

1. Króne f -, -n;

2. астр Koróna f -, -nen;

со́нечная каро́на Sónnenkorona f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Koróna

f -, -nen

1) каро́на

2) ко́ла слухачо́ў

3) астр. со́нечная каро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sónnenkorona

f - астр. со́нечная каро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Tiára

f -, Tiáren тыя́ра, па́пская каро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

diadem

[daɪədem]

дыядэ́ма f.

а) каро́на f.

б) ула́да мана́рха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stud

[stʌd]

1) пле́шка, гало́ўка f. (цьвіка́)

2) за́пінка f. (у адзе́ньні)

3) шу́ла, сто́йка f. (у будаўні́цтве)

v.t. (-dd-)

усе́йваць, усы́пваць; раскі́дваць

gem-studded crown — каро́на, усы́паная кашто́ўнымі камяня́мі

[stʌd]

1) ко́нны заво́д

2) жарабе́ц -ца́ m. .

adj.

завадзкі́, паро́дзісты

a stud horse — завадзкі́ жарабе́ц

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

crown

[kraʊn]

а) каро́на f.

б) карале́ўская ўла́да

в) каро́ль караля́ m., карале́ва f.

2) вяно́к -ка́ m. (з кра́сак); вяне́ц -ца́ m.

3) го́нар -у m., узнагаро́да

4) галава́ f.

5) кро́на дрэ́ва, верхаві́на ўзго́рка, гары́

6) каро́нка f. (зу́ба)

1) каранава́ць

2) стая́ць на вяршы́ні чаго́

3) вянча́ць, уве́нчваць

4) ста́віць каро́нку

adj.

каро́нны; ура́давы

•

- the Crown

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Króne

f -, -n

1) каро́на, вяне́ц

2) каро́нка (зуба)

sich (D) éine ~ áufsetzen lássen* — паста́віць (сабе́) каро́нку

3) кро́на (манета)

4) вярша́ліна, верхаві́на (дрэва)

5) лю́стра, жырандо́ль

◊ das setzt állem die ~ auf! — гэ́та ўжо́ верх усяго́!; гэ́та ўжо́ зана́дта!

wie die Pérle in der ~ sein — вызнача́цца (у грамадстве і г.д.)

was ist ihm in die ~ gefáhren? — што яму́ прыйшло́ ў галаву́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)