карані́цца

1. (пускаць карані) wúrzeln vi;

2. (моцна трымацца) sich féstgesetzt háben, fest verwúrzelt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wúrzeln

vi

1) пуска́ць карэ́нне, укараня́цца

2) (in D) перан. карані́цца (у чым-н.)

wir háben féste gewúrzelt — разм. мы папрацава́лі як ма́е быць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)