Verbum

contract

1. [ˈkɑ:ntrækt]

n.

умо́ва f., кантра́кт -у m.

2. [kənˈtrækt]

v.t.

1) сьця́гваць, звужа́ць; сьціска́ць; абмяжо́ўваць, зьмянша́ць

to contract efforts — зьмянша́ць намага́ньні

2) заключа́ць умо́ву, кантра́кт

3) схапі́ць (хваро́бу)

4) скарача́ць, сьця́гваць сло́вы

do not = don’t

3. [kənˈtrækt]

v.i.

1) сьця́гвацца, звужа́цца, зьмянша́цца; сьціска́цца

2) падпі́сваць кантра́кт, абавяза́цца

annul

[əˈnʌl]

v.t.

касава́ць, рабіць нява́жным, анулява́ць

to annul the contract — анулява́ць кантра́кт

indenture

[ɪnˈdentʃər]

1.

n.

піса́нае пагадне́ньне, кантра́кт -у m. (на пра́цы, слу́жбе)

2.

v.t.

зьвя́зваць умо́ваю

fulfil(l)

[fʊlˈfɪl]

v.t.

1) выко́нваць (абяца́ньне, абавя́зак, кантра́кт)

2) ажыцьцяўля́ць; здавальня́ць (вымо́гі); адпавяда́ць (умо́вам, мэ́це)

terminate

[ˈtɜ:rmɪneɪt]

1.

v.t.

1) зако́нчыць, ско́нчыць; пакла́сьці кане́ц

to terminate a partnership — спыні́ць супо́льніцтва, разьвяза́ць супо́лку

2) зво́льніць

2.

v.i.

канча́цца

His contract terminates soon — Яго́ны кантра́кт ху́тка канча́ецца

execute

[ˈeksɪkju:t]

v.t.

1) выко́нваць (зага́д)

2) право́дзіць у жыцьцё, рабі́ць дзе́йным (зако́н)

3) кара́ць сьме́рцю

4) рабі́ць паво́дле пля́ну ці ўзо́ру

5) выко́нваць (гімнасты́чны ну́мар), гра́ць (музы́чны твор)

6) афармля́ць (дакумэ́нт, умо́ву, кантра́кт)