камячы́ць (zer)knttern vt, (zer)knüllen vt; zusmmenballen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каме́чыць гл. камячыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

knttern

vt камячы́ць, мяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knüllen

vt мяць, камячы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rumple

[ˈrʌmpəl]

1.

v.t.

камя́чыць; кудла́ціць

2.

n.

змо́ршчына f. (на во́пратцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

га́мтаць (камячыць, камечыць) (zer)knttern vt, (zer)knüllen vt; (zer)knutschen vt (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

knutschen

1.

vt дыял. мяць, камячы́ць

2.

vi ныць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kntschen

vt разм.

1) мяць, камя́чыць

2) ці́скаць, гру́ба ла́шчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crumple

[ˈkrʌmpəl]

1.

v.

1) ко́мчыць; каме́чыць, камячы́ць

2) камячы́цца, ко́мчыцца

3) па́даць, зьнемага́цца

2.

n.

камя́к -а́ m., камячо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wlken

vt тэкст. валя́ць, мяць, камячы́ць

j-n ~ — разм. адлупцава́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)