каме́чыць гл камячыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гамта́ць (камячыць, камечыць) (zer)knttern vt, (zer)knüllen vt; (zer)knutschen vt (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crumple

[ˈkrʌmpəl]

1.

v.

1) ко́мчыць; каме́чыць, камячы́ць

2) камячы́цца, ко́мчыцца

3) па́даць, зьнемага́цца

2.

n.

камя́к -а́ m., камячо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crush

[krʌʃ]

1.

v.t.

1) лама́ць; крышы́ць; разьбіва́ць

2) ко́мчыць, каме́чыць; мяць

to crush together — скаме́чыць, ско́мчыць

3) таўчы; драбі́ць; расьціра́ць

4)

а) душы́ць (супраці́ў)

б) заняво́льваць

5) выціска́ць

2.

v.i.

лама́цца; крышы́цца

3.

n.

1) разду́шваньне, расьціска́ньне n., разгро́м -у m.

2) ціскані́на, штурхані́на, таўкатня́ f.

3)

а) захапле́ньне n., глыбо́кая сымпа́тыя

have a crush on someone — быць мо́цна закаха́ным у не́кага, чуць сымпа́тыю да не́кага

б) аб’е́кт сымпа́тыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)