хвост м.

1. Schwanz m -es, Schwänze; Schweif m -es, -e (пушысты); паляўн. Rte f -, -n;

паўлі́н распусці́ў хвост der Pfau schlug [machte] ein Rad;

падця́ць хвост den Schwanz inziehen*; перан. тс. klein bigeben; klinlaut wrden;

матля́ць [круці́ць] хвасто́м mit dem Schwanz wdeln; schwänzeln vi; перан. sich inschmeicheln, scharwnzeln vi;

2. (канцавая частка) Schwanz m; Schweif m; тэх. Zpfen m -s, -;

хвост каме́ты Komtenschweif m;

3. разм. (чарга) Schlnge f -, -n, Rihe f -, -n;

4. (нязданы іспыт, нявыкананая работа і г. д.) Rǘckstände pl;

пле́сціся [цягну́цца] ў хвасце́ zurückbleiben* vi (s), nchbleiben* vi (s); hinterhr trtten vi (s);

вісе́ць на хвасце́ (у каго-н.) j-n inholen, j-m auf den Frsen sein;

наступі́ць на хвост каму-н. j-m auf den Schwanz trten*;

паказа́ць хвост разм. bhauen* vi (s);

галаву́ вы́цягнуў - хвост угру́з man flieht inen Bach und fällt in den Rhein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)