кале́чыць

1. zum Krüppel máchen, verstümmeln vt;

2. перан (morálisch) verdérben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

injure

[ˈɪndʒər]

v.t.

1) пашко́джваць, шко́дзіць; кале́чыць

2) кры́ўдзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mutilate

[ˈmju:təleɪt]

v.t.

1) няве́чыць; кале́чыць, абязьве́чваць

2) псава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disable

[dɪˈseɪbəl]

v.t.

кале́чыць, рабі́ць няздо́льным, непрыда́тным, абясьсі́льваць, рабі́ць непрацаздо́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deform

[dɪˈfɔrm]

v.t.

1) дэфармава́ць, псава́ць фо́рму

2) га́дзіць, бры́дзіць; няве́чыць, кале́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verkrüppeln

1.

vt

1) (с)кале́чыць; зняве́чыць

2.

vi (s)

1) хіле́ць

2) зрабі́цца [стаць] кале́кам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maim

[meɪm]

1.

v.t.

1) кале́чыць, няве́чыць

2) абясьсі́льваць

2.

n.

скале́чаньне, зьняве́чаньне n.; ра́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

maul

[mɔl]

1.

n.

цяжкі́ мо́лат

2.

v.t.

1) кале́чыць, біць і цяга́ць; набіва́ць сінякі́

2) кало́ць кало́ду (клі́нам і мо́латам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

harm

[hɑ:rm]

1.

n.

1) шко́да, стра́та f.

2) зло n.; кры́ўда f.; несправядлі́васьць f.

2.

v.t.

нано́сіць боль, кале́чыць, шко́дзіць, кры́ўдзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hamstring

[ˈhæmstrɪŋ]

1.

n., Anat.

кале́нныя сухажы́льлі, паджы́лкі

2.

v.t.

1) кале́чыць, падрэ́заўшы паджы́лкі

2) няве́чыць каго́, псава́ць

3) паралізава́ць, пазбаўля́ць здо́льнасьці дзе́йнічаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)