Verbum

крах м. Zusámmenbruch m -(e)s, -brüche; Bankrótt m -(e)s, -e; Crash [krɛʃ] m -s, -s;

крах ба́нка Bánken-Crash m;

крах каланія́льнай сістэ́мы der Zusámmenbruch des Koloniálsystems;

па цярпе́ць крах (zusámmen)bréchen* vi (s); Bankrótt máchen (збанкрутаваць), schéitern vi (s), plátzen vi (s)