каза́ць (расказваць, гаварыць) ságen, (dass)…, erzählen, (dass)…

каза́ць пра́ўду die Wáhrheit ságen [spréchen*];

ка́жуць, што… man sagt, dass…; es heißt, dass…;

◊

караце́й ка́жучы kurz geságt; um es kurz zu máchen;

шчы́ра ка́жучы éhrlich [óffen] geságt;

памі́ж намі ка́жучы únter uns geságt;

папра́ўдзе ка́жучы éhrlich geságt; um éhrlich zu sein;

ула́сна ка́жучы éigentlich;

не ка́жучы ўжо́ пра ganz zu schwéigen von (D); geschwéige denn (толькі ў сказах з адмоўем)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

avow

[əˈvaʊ]

v.t.

прызнава́цца, шчы́ра каза́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aver

[əˈvɜ:r]

v.t.

сьцьвярджа́ць, каза́ць, упэ́ўніваць, запэ́ўніваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusschweigen

* (sich) адмо́ўчвацца; не каза́ць ніво́днага сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

heráusbringen

* vt

1) выно́сіць

2) каза́ць, гавары́ць

3) выяўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

misrepresent

[,mɪs,reprɪˈzent]

v.t.

падава́ць што у фальшы́вым сьвятле́, каза́ць няпра́ўду аб чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blat

[blæt]

1.

v.i.

бляя́ць (як аве́чка)

2.

v.t.

каза́ць не́шта недарэ́чы; прагаво́рвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fib

[fɪb]

1.

n.

хлусьня́ f.; мана́, няпра́ўда f. (малава́жная)

2.

v.i. (-bb)

хлусі́ць, мані́ць, каза́ць няпра́ўду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

heráuswollen

* vi хаце́ць вы́йсці

er will mit der Wáhrheit nicht heráus — ён не хо́ча каза́ць пра́ўды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

assert

[əˈsɜ:rt]

v.t.

1) сьцьвярджа́ць, упэ́ўніваць, каза́ць

2) насто́йваць (на сваі́х право́х); барані́ць

Assert your independence — Барані́ сваю́ самасто́йнасьць

•

- assert oneself

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)