Verbum

узбуджа́ць, узбудзі́ць

1. (выклікаць) errégen vt, ánregen vt, hervórrufen* vt, réizen vt;

узбуджа́ць падазрэ́нне Verdácht errégen [hervórrufen*];

2. (настройваць каго-н. супраць чаго-н.) áufreizen vt; áufstacheln vt; áufwiegeln vt (падбухторваць);

3. (прывесці ў стан нервовага пад’ёму) áufstacheln vt, áufpeitschen vt;

узбуджа́ць не́рвы die Nérven réizen;

узбуджа́ць хада́йніцтва ein Gesúch éinreichen;

узбуджа́ць зыск [іск, спра́ву] юрыд. éinen Prozéss ánstrengen, ein Verfáhren [éine Kláge] éinleiten

сустрэ́чны

1. Gégen-; entgégenkommend; gégenläufig (перавозкі);

сустрэ́чны цягні́к Gégenzug m -(e)s, -züge;

сустрэ́чны зыск [іск] юрыд. Gégenklage f -, -n, Wíderklage f;

сустрэ́чны план Gégenplan m -(e)s, -pläne;

сустрэ́чны ве́цер Gégenwind m -(e)s, -e;

сустрэ́чны бой вайск. Begégnungsgefecht n -(e)s, -e;

2. у знач. наз. м. Vorübergehende (sub) m -n, -n;

пе́ршы сустрэ́чны der érste Béste, der Érstbeste