зжыва́ць, зжыць

1. (загубіць) j-n únter die Érde bríngen*; j-n ins Jénseits befördern;

◊

зжыва́ць сябе́ sich überlében, verálten vi;

2. (пазбавіцца ад чаго-н.) beséitigen vt, überwínden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

eradicate

[ɪˈrædɪkeɪt]

v.t.

1) выкараня́ць; выво́дзіць; зжыва́ць; цалко́м зьнішча́ць

2) вырыва́ць з ко́ранем (зе́льле)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)