зжыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зжыва́ю зжыва́ем
2-я ас. зжыва́еш зжыва́еце
3-я ас. зжыва́е зжыва́юць
Прошлы час
м. зжыва́ў зжыва́лі
ж. зжыва́ла
н. зжыва́ла
Загадны лад
2-я ас. зжыва́й зжыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зжыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зжыва́ць несов.

1. (избавляться от чего-л.) изжива́ть;

2. разг. (изгонять откуда-л.) сжива́ть, выжива́ть;

1-2 см. зжыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зжыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжы́ць, зжыву́, зжыве́ш, зжыве́; зжывём, зжывяце́, зжыву́ць; зжыў, зжыла́, -ло́; зжы́ты; зак.

1. каго (што) з чаго і без дап. Стварыўшы невыносныя ўмовы, не даць жыць каму-н. дзе-н.

Зжылі злоснікі добрага чалавека.

З. са свету (змучыць чым-н.).

2. што. Пазбавіцца ад чаго-н., выкараніць у сабе што-н.

З. недахопы.

3. Пражыць (жыццё, многа гадоў і пад.).

Чалавек жыццё зжыў, а розуму не набраўся.

|| незак. зжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зжыва́ць, зжыць

1. (загубіць) j-n únter die Érde bríngen*; j-n ins Jénseits befördern;

◊

зжыва́ць сябе́ sich überlében, verálten vi;

2. (пазбавіцца ад чаго-н.) beséitigen vt, überwínden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сжива́ть несов., разг. зжыва́ць;

сжива́ть со све́та зжыва́ць са све́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зжываць — зжыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зжыцца.

2. Зал. да зжываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжыва́нне ср.

1. изжива́ние, изжи́тие;

2. разг. сжива́ние;

1, 2 см. зжыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

eradicate

[ɪˈrædɪkeɪt]

v.t.

1) выкараня́ць; выво́дзіць; зжыва́ць; цалко́м зьнішча́ць

2) вырыва́ць з ко́ранем (зе́льле)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)