зеляне́ць

1. (убірацца травою, лісцем) grünen vi, vimp; grün wrden;

2. (вылучацца зялёным колерам) grün luchten [schmmern]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ergrünen

vi (s) пакры́цца зеляні́най, зеляне́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grünen

vi, vimp зеляне́ць

◊ es grünte in sinem Hrzen — у яго́ слю́ца ра́давалася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

green

[gri:n]

1.

n.

1) зялёны ко́лер

2) зялёная фа́рба, зялёнка f.

3) луг -у m. (для гу́льняў)

2.

adj.

1) зялёны

2) пакры́ты зе́леньню

3) сьве́жы

4) нясьпе́лы (я́блык)

5) няста́лы, нясьпе́лы (век); недаву́чаны, недасьве́дчаны (працаўні́к)

6) даве́рлівы

7) сыры́, неапрацава́ны (лясны́ матэрыя́л)

3.

v.i., v.t.

зеляне́ць, зеляні́ць

- greens

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)