звя́зваць

1. гл. звязаць;

2. (пра вяжучыя ўласцівасці) zusámmenziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verknüpfen

vt звя́зваць (вузлом); змацо́ўваць (часткі); перан. звя́зваць, аб’ядно́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenbinden

* vt звя́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вяза́ць​I

1. (плесці) strícken vt; häkeln vt (кручком);

2. (звязваць) bínden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

li¦íeren

vt аб’ядно́ўваць, це́сна звя́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verquícken

vt хім. амальгамі́раваць; перан. звя́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenknüpfen

vt

1) зашпі́льваць

2) звя́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verkétten

vt

1) счэ́п(лі)ваць

2) перан. звя́зваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verknóten

vt

1) завя́зваць вузло́м [у ву́зел]

2) перан. звя́зваць, аб’ядно́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knébeln

vt

1) звя́зваць, ско́ўваць (ініцыятыву)

2) затыка́ць рот (кляпам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)