зваць
1. разм (клікаць) rúfen* vt; herbéirufen* vt; herbéiwinken vt, heránwinken vt (кіўком);
2. (называць) nénnen* vt;
яго зваць [заву́ць] Пётра er heißt Péter;
як Вас зваць [заву́ць]? wie héißen Sie?
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
клі́каць
1. (голасна зваць) laut rúfen*; hérrufen* vt, herbéirufen* vt (прасіць прыйсці);
2. (заклікаць) áufrufen* vt; herbéirufen* vt;
3. разм (называць якім-н імем) nénnen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ánrufen
* vt
1) звані́ць (па тэлефоне)
2) акліка́ць, зваць
j-n um Hílfe ~ — клі́каць каго́-н. на дапамо́гу
zum Zéugen ~ — закліка́ць у све́дкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúrufen
* vt (j-m) крыча́ць (што-н. каму-н.)
2) акліка́ць, клі́каць, зваць
j-m Béifall ~ — крыча́ць каму́-н. у знак адабрэ́ння («брава» i г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
brother
[ˈbrʌðər]
1.
n., pl. brothers or Archaic brethren
1) брат -а m.
2)
а) блі́зкі ся́бра
б) суро́дзіч -а, зямля́к земляка́ m.
3) брат -а m. (ся́бра тае́ са́мае царквы́, тава́рыства, бра́цтва)
4) міра́нін -а m. (у рэлігі́йным о́рдэне)
2.
v.t.
ста́віцца па-бра́цку; зваць бра́там
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rúfen*
1. vi крыча́ць, клі́каць;
um Hílfe ~ клі́каць на дапамо́гу;
das Kind ruft nach der Mútter дзіця́ клі́ча ма́ці;
sich héiser ~ крыча́ць да хрыпаты́
2. vt
1) запраша́ць, прасі́ць;
zur Órdnung ~ закліка́ць да пара́дку
2) зваць, называ́ць;
j-m bei [mit] séinem Námen ~ зваць [называ́ць] каго́-н. па і́мені;
éinen Rédner zur Sáche ~ прасі́ць ара́тара не адхіля́цца ад тэ́мы;
den Arzt ~ (па)клі́каць урача́ [до́ктара];
j-n zur Hilfe ~ (па)клі́каць каго́-н. на дапамо́гу;
Sie kómmen wie gerúfen Вы прыйшлі́ дарэ́чы;
j-n wíeder ins Lében ~ вярну́ць каго́-н. да жыцця́;
sich (D) etw. ins Gedächtnis ~ вы́клікаць што-н. у па́мяці, успо́мніць што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hail
I [heɪl]
1.
v.t.
1) віта́ць, віта́ць во́клічамі
2) віта́ць, называ́ць, зваць
They hailed him leader — Яны́ віта́лі яго́ як правадыра́
3) акліка́ць
2.
n.
1) во́кліч прывіта́ньня, прывіта́ньне n.
2) во́клік -у m. (на адле́гласьці чу́тнасьці го́ласу)
3.
interj., Poetic
Віта́ньне! Прывіта́ньне!
II [heɪl]
1.
n.
град гра́ду m.
2.
v.i.
1) It hails — Ідзе́ град
2) сы́пацца гра́дам
3.
v.t.
сы́паць, закіда́ць (як гра́дам)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ask
[æsk]
1.
v.t.
1) пыта́ць, пыта́цца
to ask the way — пыта́цца даро́гі
Ask him how old he is — Спыта́йцеся ў яго́, ко́лькі яму́ гадо́ў
2) прасі́ць
to ask permission — прасі́ць дазво́лу
3) запро́шваць, дамага́цца
to ask too high a price — запро́шваць зана́дта высо́кую цану́
4) запраша́ць; зваць
She asked her friends to come to her house — Яна́ запрасі́ла сваі́х сябро́ў да сябе
5) вымага́ць, патрабава́ць
This job asks hard work — Гэ́тая паса́да вымага́е ця́жкае пра́цы
it asks for attention — Гэ́та вымага́е ўва́гі
2.
v.i.
1) прасі́ць
to ask for help — прасі́ць дапамо́гі
2) пыта́цца, даве́двацца
Did anyone ask for me? — Ці не́хта пыта́ўся пра мяне́?
•
- ask a riddle
- ask for it
- to ask for trouble
- ask out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
what
[hwʌt]
1.
pron.
1) пыта́льны: што, які́
What is it? — Што гэ́та?
What of it? — Што з гэ́тага?
So what? — Ну, дык што з гэ́тага?
What is the matter? — Што ста́лася? У чым спра́ва?
What is your name? — Тваё імя́? Як цябе́ зваць?
2) адно́сны
I know what you mean — Я ве́даю, што ты хо́чаш сказа́ць
Do what you please — Рабі́, што табе́ хо́чацца
2.
adj.
1) які́, като́ры
What time is it? — Като́рая гадзі́на?
2) той, які́; які́
Put back what money is left — Палажы́ наза́д гро́шы, што засталі́ся
3) што за
What a beautiful day! — Што за прыго́жы дзень!
What a pity! — Шкада́!
What luck! — Што за шча́сьце!
3.
adv.
як, нако́лькі
What does it matter? — Яко́е гэ́та ма́е зна́чаньне?
4.
interj.
што
What! Are you late again? — Што? Ты ізно́ў спазьні́ўся?
•
- and what not
- what for
- what have you
- what if
- what’s what
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
name
[neɪm]
1.
n.
1) імя́ n., назо́ў -ву m., на́зва f.
His name is Johnny — Яго́нае імя́ — Я́нка
in the name of… —
а) у імя́ каго́-чаго́
б) ад імя́ каго́; на чыё-н. імя́
He bought the car in the name of his wife — Ён купіў машы́ну на імя́ свае́ жо́нкі
name of the river — назо́ў ракі́
2) про́зьвішча n.
to know only by name — ве́даць то́лькі па чу́тках
3) рэпута́цыя, сла́ва f.
He is proud of his good name — Ён ганары́цца сваёй до́брай рэпута́цыяй
to call names — ла́яць абзыва́ць (благі́мі сло́вамі)
2.
v.t.
1) зваць; называ́ць каго́-што; дава́ць імя́ каму́-чаму́
to name a newborn baby — даць імя́ нованаро́джанаму дзіця́ці
Three persons were named in the report — Тры асо́бы былі назва́ныя ў справазда́чы
to name after — называ́ць у го́нар каго́-чаго́
Can you name these flowers (birds)? — Ці ты ве́даеш назо́вы гэ́тых кве́так (пту́шак)?
2)
а) прызнача́ць (да́ту чаго́-н.)
to name the day — прызна́чыць дзень
б) name a price — скажы́ цану́
3) прызнача́ць на стано́вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)