зва́нне н Rang m -(e)s, Ränge, Títel m -s, -;

вучо́нае зва́нне wíssenschaftlicher Títel [Grad];

ганаро́вае зва́нне Éhrentitel m;

вайско́вае [во́інскае] зва́нне militärischer Díenstgrad

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Éhrentitel

m -s, - ганаро́вае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Díenstgrad

m -es, - чын; вайско́вае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méisterschaftstitel

m -s, - спарт. зва́нне чэмпіёна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méisterprüfung

f -, -en іспы́т [экза́мен] на зва́нне ма́йстра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méisterschaftsanwärter

m -s, - кандыда́т на зва́нне чэмпіёна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éhrenname

m -ns, -n ганаро́вы ты́тул, ганаро́вае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

афіцэ́рскі Offizíer(s)-;

афіцэ́рскі склад Offizíerskorps [-kɔ:r] n - [-kɔ:rs];

афіцэ́рскае зва́нне Offizíersrang m -(e)s, -ränge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прэзідэ́нцтва н

1. (званне) Präsidentenwürde f -; Präsidéntschaft f -;

2. (час дзейнасці) Ámtszeit des Präsidénten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Títel

m -s, -

1) ты́тул; загало́вак

2) ты́тул, зва́нне

den ~ führen — мець зва́нне

sich (D) den érsten ~ erkämpfen — спарт. заваява́ць зва́нне чэмпіёна

séinen ~ an j-n verlíeren* — спарт. прайгра́ць каму́-н. першынство́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)