Verbum

glass

[glæs]

1.

n.

1) шкло n.

2) шкля́нка, ча́рка f.

3) лю́стра n.

4) шкляны́я рэ́чы або́ по́суд

5) шы́ба, шы́біна f.

2.

v.t.

1) шкліць (во́кны); трыма́ць што пад шклом або́ ў цяплі́цы

2) адбіва́ць (як у лю́стры)

3) наво́дзіць люстра́ны гля́нец, глянцава́ць

3.

adj.

1) шкляны́ (по́суд)

2) зашклёны

a glass door — зашклёныя дзьве́ры

glasses — акуля́ры pl. only.