Verbum

clinch

[klɪntʃ]

1.

v.t.

1) заклёпваць; заціска́ць, сьціска́ць; зьвя́зваць

2) канчатко́ва выраша́ць, дамаўля́цца

to clinch a bargain — старгава́цца

to clinch the matter — вы́рашыць спра́ву

2.

n.

1) за́ціск -у m.; заклёпка f.

2) абды́м -у m.; захва́т, клінч -у m. (у бо́ксе)

3) выраша́льнае зала́джаньне n.; пацьве́рджаньне, падмацава́ньне n.

grip

[grɪp]

1.

n.

1) хва́тка f.; сьціска́ньне n., за́ціск -у m.

2) ру́чка f.

3) даро́жная то́рба, ка́йстра f.

4) улада f., ціскі́ pl.

to be in the grip of poverty — быць у бе́днасьці, цярпе́ць гале́чу

5) разуме́ньне n., здо́льнасьць разуме́ць

to have a grip of subject — мець здо́льнасьць да прадме́ту, разуме́ць прадме́т

6) грып -у m.

7) Tech. заціска́чка f., кля́мар -а m.

2.

v.t.

1) схапі́ць і трыма́ць; ухапі́цца за што

2) трыма́ць у зацікаўле́ньні; авало́дваць ува́гай (слухачо́ў)

•

- come to grips

- lose one’s grip