Verbum

clinch

v.t.

1) заклёпваць; заціска́ць, сьціска́ць; зьвя́зваць

2) канчатко́ва выраша́ць, дамаўля́цца

to clinch a bargain — старгава́цца

to clinch the matter — вы́рашыць спра́ву

n.

1) за́ціск -у m.; заклёпка f.

2) абды́м -у m.; захва́т, клінч -у m. (у бо́ксе)

3) выраша́льнае зала́джаньне n.; пацьве́рджаньне, падмацава́ньне n.